laboratorium

Objaw Graefego w Orbitopatii

Objaw Graefego jest jednym z najczęściej występujących przy nadczynności tarczycy a co się z tym wiąże, chorobą Gravesa Basedowa. Po raz pierwszy opisany został już w 1864 roku przez lekarza, Friedricha Graefego.

Sam objaw zdiagnozować można w prosty sposób, bez konieczności stosowania inwazyjnych metod badawczych. Endokrynolog przystawia palec jak najbliżej oczu chorego (na minimum 30 centymetrów odległości), po czym przesuwa go w dół. Jeśli objaw Graefego występuje to zauważa się wtedy szybszy ruch gałek ocznych aniżeli powieki, przez co widocznym staje się biały rąbek twardówki, pomiędzy tęczówką a powieką.

Na szczęście objaw ten jest możliwy do zniwelowania i w tym celu stosuje się leki zwalczające nadczynność tarczycę. Kiedy poziom hormonów zostanie wyrównany, zaburzenie związane z tego rodzaju brakiem koordynacji ruchów powiek z gałkami ocznymi również się nie pojawia.

Należy wiedzieć, że pacjenci ze zdiagnozowaną chorobą Gravesa Basedowa muszą pozostawać pod stałą kontrolą endokrynologiczną. Bagatelizowanie nadczynności tarczycy może mieć groźne następstwa. Pamiętajmy również o tym, że objawy związane z narządem wzroku nie są jedynymi, które występują w obliczu nierównego poziomu hormonów tarczycowym. Pacjenci uskarżają się również na drżenie rąk, kołatanie serca, nadpotliwość i nadpobudliwość (u osób w podeszłym wieku może pojawiać się wręcz przeciwnie, apatia i brak chęci do aktywności fizycznej i intelektualnej). Choroba Gravesa Basedowa oddziałuje na cały organizm człowieka i właśnie dlatego trzeba z nią walczyć. Najczęściej leczenie przebiega poprzez farmakoterapię doustną, tylko w skrajnych przypadkach niezbędna staje się operacja.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *